Geschiedenis

Expositie: Van Druiveneetgelegenheid tot Cultuurschuur.

De tuinderij, waar nu de Cultuurschuur is was ooit ‘de Kweekerij van A. (Janus) Boon’ toen nog Zwartendijk 1. Janus Boon (de grootvader van de huidige eigenaar Pim Bruinsma) had een behoorlijk aantal serres met stookdruiven en koude druiven.

In de crisisjaren (1930) brachten de druiven aan de veiling geen cent op. Janus Boon, een ondernemende man en goed bevriend met de grote promotor van het Westland; hoofdmeester Keizer bedachten een bijzonder plan:
De start van een druiveneetgelegenheid

Het plan werd een groot succes! Uit het hele land kwamen er dagelijks vele bussen om de druiveneetgelegenheid te bezoeken. De druiveneetgelegenheid was gesitueerd op het weiland naast de toenmalige en huidige woning.

In de Cultuurschuur hangt het reclame bord vanuit die tijd, geschilderd door Gerda: Druiveneetgelegenheid A. Boon (zondags gesloten). Het originele bord hangt in het Westlands Streekmuseum.

In de lommenrijke omgeving van de boomgaard was, naast de vele tafels en stoeltjes, ook een grote speeltuin, een weide met de pony’s Apie en Appie en de twee aapjes Jokko en Jimmy.

boomdrielingMaar bovendien was er als grote bezienswaardigheid een heuse drieling, die altijd hetzelfde gekleed gingen. Van deze drieling zijn heel veel foto’s gemaakt die op de expositie hangen.
Marjoke van der Wilk-van Baalen heeft in haar boek Herinneringen aan de Druivenkrenttijd het verhaal over de Druiveneetgelegenheid opgetekend, verteld door de laatst overgeblevene van de drieling: An Voorberg-Boon (van 1922).

Op de foto’s die op de expositie hangen ziet u de drieling An, Riet en Nel regelmatig terugkomen. Ook waren er nog twee andere zussen: Fiep en Tinie. Janus Boon had geen zonen. Dirk Bruinsma trouwde één van de drieling Nel, waarvan Pim Bruinsma de zoon is.

Er is een pentekening van de oude boerderij waar Janus Boon en zijn gezin woonde. De boerderij lag pal aan de Zwartendijk. Bij het verbreden van de Zwartendijk is de boerderij afgebroken en is de woning erachter (het huidige huis van Pim en Gerda) blijven staan.

Vandaar ook de grote voortuin en de echte waterput van een bestaande oude bron. In de muur zitten nog de oude stalramen.

Het witte huis waar Pim en Gerda nu in wonen heeft al vele functies gehad. Van varkensschuur, tot aan tuinschuur tot aan woonhuis en uiteindelijk … tot aan Cultuurschuur.

In de tijd van de druiveneetgelegenheid (zo’n 80 jaar terug) kwamen er veel mensen uit het hele land naar Monster om te genieten van de heerlijke druiven, maar ook van de sfeer en alles er omheen.

En ook nu in deze tijd van de Cultuurschuur komen er veel mensen uit allerlei windstreken genieten … zij komen nu niet voor de druiven maar voor de muziek, voor het culturele, voor de creativiteit, voor de samenhorigheid en voor de heerlijke sfeer die er kan zijn als mensen samen genieten!